سربازان سفیدپوش
کپسولهای اکسیژن مثل سربازان سفیدپوش، خبردار اطراف سالن ایستادهاند. همه امکانات ریز و درشت بیمارستانی به چشم میخورد؛ از تجهیزات احیای قلب و چادرهای اکسیژن گرفته تا پایههای سرم، لباسهای ایزوله و پاپوشهای بستهبندی شده. با این که بیماری در اینجا بستری نیست اما در تریاژها دست کم ۳پزشک و پرستار به صورت آمادهباش حضور دارند. سرباز وطن هر چند از کشیک تختهای خالی کم حوصله شده اما آرزو میکند هیچوقت این تختها به کار گرفته نشوند و همین طور که برپاشدند، دستنخورده جمعآوری شوند: «آرزوم اینه که هر چه زودتر تختهای بیمارستان هم خالی شه و این بلا از سر همه مردم دنیا دور شه...» مهدی، سرباز وظیفه است. میان هزار تخت خالی نشسته و آیه کرسی میخواند: «... مَن ذَا الَّذِی یشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یعْلَمُ...» (...کیست که شفاعت کند نزد او جز به فرمانش...)
گوشه محوطه نقاهتگاه ارتش ۱۰دستگاه آمبولانس، آمادهباش هستند.
صدر در مورد خالی بودن نقاهتگاه میگوید: «یکی از دلایل آن کاهش میزان ابتلاست و دیگری خودمراقبتی مردم است. خیلی از بیماران خود را در خانه قرنطینه میکنند.»
در چهل روز گذشته تختهای بیمارستان ۲هزار تختخوابی ارتش تنها یک روز پر بوده: بیست و نهم فروردین روز ملی ارتش. در این روز ۱۵۰۰نفر از پایوران ارتش تختهای خالی را پرکردند. آمده بودند برای اهدای خون.
صدر میگوید: «داوطلبان واقعی تعدادشان خیلی بیشتر از این آمار بود اما بیش از یک روز نمیتوانستیم نقاهتگاه را به اهدای خون اختصاص دهیم چون پیشبینی میکردیم بهزودی بیماران کرونایی از راه خواهند رسید. خوشبختانه در شرایطی هستیم که آمار ابتلا کاهنده است؛ هر چند در تهران چند روز بعد از تعطیلات کمی آمارها بالا رفت اما مردم کمک کردند.»
به گفته صدر از ۱۱هزار تخت نقاهتگاههای ارتش تنها ۳۰تخت آن هم در چند استان شمالی پر شده است. هر چند که کسی نمیداند تاکی نقاهتگاهها همچنان خالی خواهند بود؛ یک روز، یک هفته یا چندماه دیگر.
صدر در مورد آمار ابتلای نیروهای ارتشی به ویروس کرونا هم میگوید: «پادگانها را شیفتبندی کردیم و تمام نکات ایزوله رعایت میشود. در پادگانها آمار ابتلا نزدیک به صفر است. تنها تعداد اندکی از نیروهای ارتشی که در خط مقدم خدمت به مردم بودند به کرونا مبتلا شدهاند.»
بیرون از بیمارستانی که موقتی است، در زبالهدانیها پلاکاردهایی از جشنها، همایشها و نمایشگاههای مختلف در انزوا ماندهاند. نشانی از روزهای روشن سولهها. سولههایی که پرندههایش، هیچوقت به این سکوت طولانی چنین عادت نداشتند.»